Αν διαβάζετε αυτή την στιγμή το άρθρο, τότε πέσατε θύματα αισχρού clickbait.
Θα προσπαθήσω στην συνέχεια να σας αποζημιώσω.
Το έργο που άφησε ο μεγάλος προπονητής και συγγραφέας, είναι τεράστιο, και ανεκτίμητο. Και είναι απολύτως λογικό σήμερα, με την βοήθεια της τεχνολογίας, να βρεθούν λάθη, και παραλείψεις σε αυτό.
Μια τέτοια περίπτωση εξετάζουμε σήμερα.
Ανάλυση: ΙΜ Παναγιώτης Φρεντζάς
Πώς συνεχίστηκε η παρτίδα;
Ο Akopyan αποφάσισε να μην πάρει το πιόνι, απόφαση που ο Mark Izrailevich χαρακτήρισε σαν καθοριστικό λάθος, που οδηγεί την παρτίδα σε ισοπαλία.
Ο λευκός, κέρδισε μετά από ένα σοβαρό λάθος:
Και εδώ, ο μαύρος (προφανώς) έχει 5 διαφορετικές κινήσεις.
Η μία από αυτές χάνει, και κάπως ειρωνικά είναι αυτή που ο Dvoretsky επιλέγει σαν κύρια συνέχεια (ενώ εξετάζει και άλλες δύο).
Κάπου εδώ τελειώνει η “επιχείρηση αποδόμησης” του σχωρεμένου κορυφαίου αναλυτή.
Πρόθεση μου ήταν ξεκάθαρα να βρω την σκακιστική αλήθεια- την δουλειά του Dvoretsky την εκτιμώ απεριόριστα, και έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του (…σχεδόν!- είναι πάρα πολλά, αν και η ύλη σε ορισμένα επικαλύπτεται).
Θα ενδιαφερόμουν πάρα πολύ να ακούσω τα σχόλιά σας!
Πολύ καλή η ανάλυσή σου Παναγιώτη. Κατά τη γνώμη μου πάντα … Από ποιο βιβλίο του Dvoretsky είναι η θέση? Φυσικά τώρα με τους υπολογιστές βάζουμε τη θέση και βρίσκουμε εύκολα και γρήγορα κάποια λάθη σε παλιά βιβλία, τα οποία λάθη -στην προσπάθεια ανίχνευσης της σκακιστικής αλήθειας που υπάρχει σε κάθε θέση- είναι καλό να επισημάνουμε …
Καλημέρα Σπύρο!
Το φινάλε είναι από το Secrets of Chess Training (Batsford, 1991). Ενδεχομένως υπάρχει και σε άλλα βιβλία του.
Το ζητούμενο δεν είναι να βρίσκει κανείς λάθη (αυτό είναι το μόνο εύκολο), αλλά διδακτικά λάθη.
Καλή δύναμη στο νέο εγχείρημα Παναγιώτη! Δεν τολμώ να σχολιάσω σκακιστικά (δημοσίως 🙂 ). Δεν κρατιέμαι όμως να μη σχολιάσω την τεράστια αλλαγή που έφεραν οι μηχανές στο σκάκι (και όχι μόνο βέβαια). Θυμάμαι την περίπτωση που ως θεατής σ ένα “Ακρόπολις” που μετά την μάχη στην πίεση χρόνου προκύπτει θέση Βασίλισσας έναντι δύο αξιωματικών και οι δύο παίκτες (GM και οι δύο αν θυμάμαι καλά) δίνουν τα χέρια και σηκώνονται και μείναμε με τον Ανέστη (Φάλκο) να κοιτάμε με απορία! “Τι έγινε ρε παιδιά;”, ρωτάει ο Ανέστης. Θεωρητική νούλα του λένε… Αμ δε, λέμε σήμερα…
Καλησπέρα Μιχάλη.
Η “απόλυτη αλήθεια” των μηχανών, εξακολουθεί να μην έχει καμία πρακτική αξία στο παιχνίδι (εξαιρείται φυσικά το αφόρητα βαρετό πλέον δι’ αλληλογραφίας).
Εδώ, είδαμε πρωταθλήτρια κόσμου σε κανονική παρτίδα, και ισχυρό GM (Epishin) σε rapid με 4 λεπτά στο ρολόϊ, να μην ξέρουν να κάνουν ματ με αξιωματικό και ίππο…
Ή έχεις όρεξη και παίζεις, ή δεν έχεις, και προχωράς σε χειραψία.